Nililazimishwa Kufanya Mapenzi na Mbwa, Ili Baba Yangu Awe Tajiri 7 – 10

NILILAZIMISHWA KUFANYA MAPENZI NA MBWA ILI BABA YANGU AWE TAJIRI

Sehemu ya Saba

Usiku ulikuwa ukiingia mjini, mwanga wa mwezi ukipenya kwa upole kati ya majengo ya kanisa dogo. Kareni alikaa kando ya Lukas, macho yake yakiwa makini kila ishara ya hatari.

Ghafla, sauti ya mnyama wa giza ilisikika nyuma ya mti mkubwa. Kareni alikimbia macho, akiona jicho moja mekundu likimfuatilia gizani. Lukas alishikilia rungu lake kwa nguvu.

“Huu ni wakati wako, Kareni. Lazima utumie akili yako,” Lukas alisema, macho yake yakimwangalia.

Kareni alijikaza, akakumbuka mafunzo ya Sister Angela: “Ujasiri sio kutokuhofia, bali ni kushinda hofu.”

Aliinua mkia wa pikipiki kidogo aliyokuwa amechukua kutoka kanisani na kumwendea mnyama. Mbwa wa giza aliruka mbele yake, meno yake yakiwa meupe. Kareni alikimbia haraka, akitumia mwanga wa mwezi kuzunguka mnyama huyo.

Hatua kwa hatua, Kareni alianza kuelewa uongozi wa mbwa huyo: kulala kando, kuepuka shambulio, na kumwendesha kuelekea mto mkubwa.

Lukas aliona mwendo wa Kareni na kuanza kushangaa. “Una akili sana, binti yangu. Huyu si tu mnyama wa giza, bali ni kipimo cha ujasiri wako.”

Mbwa wa giza alijaribu kumfikia, lakini Kareni kwa ujasiri wa kushangaza, alimkwepa hadi maji ya mto, ambapo aliruka kando ya mto na kumtumia mwangwi wa mwanga kama kizuizi.

Kwa mara ya kwanza, Kareni alihisi ushindi mdogo: hatari ya moja kwa moja ilikuwa imepunguzwa, na sasa alikuwa na nafasi ya kuendelea kuishi.

Lakini mbali, Mzee Masai alisikia habari za kushindwa kwa mnyama wake. Hasira yake ilikua, na Mchawi Mbulu alitabasamu gizani:

> “Hii bado si mwisho, Kareni. Mizimu bado inakusubiri.”

Sehemu ya Nane

Jua lilipowashwa mwanga mchache wa alfajiri, Kareni aliamka akiwa amepumzika kwa muda mfupi. Lukas alikuwa ameketi kando yake, akifuatilia kila sauti ya mji mdogo.

“Binti yangu, leo lazima tuchukue hatua za makini,” Lukas alisema. “Tunahitaji kimbilio cha muda, rafiki wa kweli ambaye atakuweka salama.”

Kareni alishtuka kidogo, kisha akakumbuka maneno ya Sister Angela. “Nina rafiki mmoja – anaweza kunisaidia… lakini lazima tufike kwake bila mtu kushuhudia.”

Walitoroka mjini chini ya mwanga hafifu wa jua. Kareni alijikaza, moyo wake ukidunda kama ngoma ya vita, akijua kuwa kila hatua ilibeba hatari.

Wakati walipofika nyumbani kwa rafiki huyo, binti mdogo wa kijiji ambaye alikuwa na ujasiri na hofu kidogo, walikaribishwa kwa haraka. “Hapa hakutakuwa na mtu atakayekutafuta,” rafiki huyo alisema.

Lakini mbali, Mzee Masai alikuwa amepokea taarifa kwamba Kareni alikuwa mjini. Hasira yake ilikua, na Mchawi Mbulu alitabasamu:

> “Hii ni fursa ya mwisho, Masai. Ukikosa tena, kila kitu kitapotea. Sasa tuchukue nguvu ya mwisho – mbwa wa giza atakayemlinda Kareni hautasita.”

Hapo Kareni alijua – hatari haikuisha kabisa. Lakini kwa mara ya kwanza, alihisi hofu ikibadilika kuwa ujasiri, akijua kuwa kila hatua aliyochukua, kila rafiki aliyemchagua, na kila mpango wa ujanja uliokuwa mbele yake, ulikuwa sehemu ya ushindi wa mwisho.

Usiku ule, walijipanga: Kareni atalala chini ya hifadhi ya rafiki yake, mbwa wa kijiji alikuwa amepangwa kumlinda usiku mzima, na Lukas alikuwa amesimama kama kinga wa kwanza.

Hali ilikuwa tayari: hatari bado iko karibu, lakini Kareni sasa alikuwa na mpango wa kupambana na nguvu za giza.

Sehemu ya Tisa

Usiku wa giza uliingia tena, lakini tofauti na usiku uliopita. Kareni alikuwa tayari – macho yake yakiwa makini, moyo wake ukiwa na ujasiri zaidi kuliko wakati wowote. Mbwa wa kijiji aliketi kando yake, macho yake yakimlinda kutoka kwa kila kivuli cha hatari. Lukas alikuwa tayari kushughulikia kila dhoruba itakayokuja.

Ghafla, sauti ya mnyama wa giza ilisikika, ikivuma kutoka katikati ya msitu. Kareni alitulia, akikumbuka kila funzo na kila mpango wa ujanja waliouandaa. Alijua sasa lazima ashughulikie hatari moja kwa moja.

Mbwa wa giza aliruka mbele yao, meno yake yakiwa meupe, lakini Kareni alisimama, akitumia fimbo ndogo aliyokuwa amechukua kutoka rafiki yake. Aliikimbia mbali kisha kumlazimisha mnyama huyo kuvuka maji ya mto, akitumia mwanga wa mwezi kumfanya aone kizuizi.

Wakati huo, Mzee Masai alifika katikati ya msitu, uso wake ukiwa umepakwa hasira na tamaa. “Kareni! Utalipia kila kitu!” alilia huku akijaribu kumkamata.

Lakini Kareni hakuwa hofu tena. Alijua mbinu, alijua mikakati, na alikuwa tayari kushirikiana na rafiki yake na Lukas. Kwa haraka, walimfanya Mzee Masai kushindwa kwa hila – walitumia giza la msitu na milima midogo kumzuia.

Mbwa wa giza, ambaye alikuwa ameingizwa kwa nguvu ya uchawi, ghafla alishindwa kuelekea Kareni kutokana na mpango wa ujanja wa Lukas na Kareni. Macho mekundu yalipotea kwa muda, na Kareni alishangaa lakini hakukata tamaa.

Kwa hatua hizi, Kareni alihisi ushindi wa kwanza wa kweli – hatari kubwa ilikuwa imeshapunguzwa, na nguvu ya giza ikaanza kupotea polepole.

Lakini Kareni alijua wazi: mpango wa mwisho na hatari kubwa zaidi bado ipo – Mchawi Mbulu na baba yake bado hawajashindwa.

Sehemu ya Kumi

Jua lilipochomoza kwa nguvu, Kareni alikuwa amesimama katikati ya msitu, macho yake yakikazia kila pembe. Lukas na rafiki wa mjini walimzunguka, wakihakikisha hakutakuwa na hatari yoyote iliyobaki.

Mbwa wa kijiji aliketi kando yake, macho yake yakimlinda kwa uangalifu. Lakini ghafla, sauti ya ajabu ilisikika – Mchawi Mbulu alionekana gizani, macho yake yakimetameta na nguvu zake zikijaribu kumdhibiti Kareni.

“Binti huyu ni yangu! Utashindwa!” Mbulu alilia huku akipiga ishara za uchawi.

Kareni alishtuka kidogo, lakini hakukata tamaa. Alikumbuka kila somo, kila hila, na aliunga mkono mikono yake na ujasiri wa ndani.
“Hofu yako haikushinda, Mbulu. Leo nguvu ya wema itashinda!” aliwambia kwa sauti thabiti.

Lukas na rafiki walimsaidia, wakitumia milima na miti kuzuia Mbulu, huku mbwa wa giza akitetea kwa nguvu za kijani. Hatimaye, kwa mchanganyiko wa ujanja, ujasiri, na nguvu za wema, Mchawi Mbulu alishindwa, nguvu zake zikizimika, na mbwa wa giza akirudi kuwa tu kiumbe wa kawaida.

Mbali na hiyo, Mzee Masai, akiona hatari zote zimepotea, alikimbia, uso wake ukiwa umepakwa hasira na tamaa, lakini hakukuwa na nguvu tena ya kumdhuru Kareni.

Kareni alipumua kwa hofu iliyopungua, macho yake yakijaa furaha. Hapo alijua – amepata uhuru wake. Hatari zote za baba yake, mchawi, na mbwa wa giza zilishindwa.

Bibi Salome, Sister Angela, na Lukas walimkumbatia, macho yao yakiwa yamejaa furaha na heshima.
“Mwanangu, umeshinda hatari zote. Ujasiri wako umeleta nuru mahali palikokuwa giza,” Bibi Salome alilia kwa machozi ya furaha.

Kareni alitabasamu, moyo wake ukijaa amani. Alijua sasa maisha yake ni yake – huru, salama, na yenye matumaini mapya. Na hatimaye, dunia yake iliyokuwa imejazwa hofu, sasa ilijaa mwanga na matumaini.

MWISHO