JANGA LA WANAFUNZI ARUSHA
Kulikuwa na siku ya huzuni kubwa katika mji wa Arusha miaka sita iliyopita. Hii ilikuwa siku ambapo wanafunzi arobaini wa shule moja ya msingi walipoteza maisha yao kwa ghafla na kwa njia isiyotarajiwa. Kila mwaka, tarehe hii inakumbukwa na kila mtu katika mji huo kwa huzuni na maumivu makubwa.
Siku hiyo, anga la Arusha lilikuwa limejaa furaha na shangwe kama siku nyingine yoyote. Watoto walikuwa wakicheka na kucheza katika viwanja vya shule, wazazi walikuwa na matumaini na ndoto za watoto wao, na walimu walijitahidi kuwapa elimu bora. Hakuna mtu aliyekuwa na wazo kuwa anga ya furaha ingeweza kubadilika kuwa anga ya huzuni na majonzi.
Wakati wa mchana, wanafunzi hao arobaini walikuwa wakishiriki katika michezo ya shule. Walikuwa wakicheza mpira wa miguu katika uwanja uliokuwa karibu na shule. Walikuwa wakicheka na kufurahia kila wakati waliposhinda au kufunga bao. Lakini ghafla, wakati mpira ulikuwa unapigwa, umeme mkali ulipiga uwanja mzima.
Wakati umeme ulipotea, kulikuwa na taharuki na hali ya kuchanganyikiwa kote uwanjani. Wanafunzi walianza kukimbia huku na kule, wakitafuta mahali pa kukimbilia ili kujificha na kuepuka umeme. Lakini bahati mbaya, hakukuwa na mahali salama pa kujificha. Umeme ulikuwa mkali sana na una nguvu iliyosambaa kwenye uwanja mzima.
Dakika chache baadaye, wanafunzi wote walikuwa wametapakaa chini, wakitokwa na damu mdomoni na masikioni. Umeme huo uliwazingira na kuwapiga wote kwa nguvu isiyoelezeka. Walimu na wazazi walishuhudia janga hilo na hawakuweza kufanya chochote isipokuwa kushangaa na kuhuzunika. Hapakuwa na muda wa kuwaokoa wanafunzi hao kutokana na umeme huo mkali.
Tukio hili la kushtua liliacha mji wa Arusha ukiwa na majonzi makubwa. Watu wote walikuwa na hisia za kuomboleza na kumkumbuka kila mmoja wa wanafunzi waliofariki. Shule zote zilisitisha masomo na michezo, na bendera zilianza kupeperushwa nusu mlingoti kote mji.
Juhudi za uokoaji zilianza mara moja baada ya tukio hilo. Wanafunzi waliojeruhiwa walipelekwa hospitalini kwa matibabu, lakini licha ya juhudi za madaktari, wengi wao walishindwa kupona na hatimaye walipoteza maisha. Wengine walipata ulemavu wa kudumu na walilazimika kukabiliana na changamoto za maisha ya kudumu.
Wakati wa mazishi, Arusha ilijaa kilio na majonzi. Familia na marafiki walikuwa na wakati mgumu wa kuaga na kuwapa mkono wa kwaheri watoto wao ambao walikuwa wameahidiwa maisha marefu. Mikusanyiko ya kidini ilifanyika ili kusali na kuomba amani na faraja kwa roho za wanafunzi hao na familia zao zilizobaki nyuma.
Miaka sita imepita tangu janga hilo la kusikitisha lakini Arusha haijasahau kamwe. Tarehe hii inabaki kuwa kumbukumbu ya uchungu na kila mtu anaendelea kuwaombea waendelee kupumzika mahali pema peponi. Wanafunzi hao wametoka kwenye dunia hii ya mateso na wamepelekwa kwenye amani ya milele, ambapo hawatasahaulika kamwe.
Kwa hivyo, tunasimama pamoja na kuwaombea wanafunzi hawa, tunakumbuka maisha yao ya dhamana na uwezo wao wa kuchangia jamii. Tunawatakia amani na mwanga katika ulimwengu mwingine. Amina.
